- pokurczyć
- глаг.• скорчить
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pokurczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, pokurczyćczę, pokurczyćczy, pokurczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} skurczyć coś w wielu miejscach, skurczyć wiele czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokurczyć swetry podczas prania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokurczyć — dk VIb, pokurczyćczę, pokurczyćczysz, pokurczyćkurcz, pokurczyćczył, pokurczyćczony «skurczyć wiele czegoś albo skurczyć coś w wielu miejscach; pokulić, poskręcać» Z zimna pokurczyli ramiona. pokurczyć się «o wielu: stać się skurczonym, ulec… … Słownik języka polskiego
pokurczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulec skurczeniu (o wielu rzeczach lub wielu miejscach jednej rzeczy) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kwiaty pokurczyły się z braku wody. Obrus pokurczył się w praniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pościągać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ściągnąć się, pofałdować się w wielu miejscach; też w wielu obiektach; pokurczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spódnica się pościągała. Obrus pościągał się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień